Podsumowanie
Na nabrzeżu w Zatoce Tokijskiej znajduje się mała galeria o nazwie Gallery Fake. Właścicielka galerii, Fujita Reiji (藤田 çŽ²å ¸) była kiedyś kuratorką w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. Był wykształconym kustoszem, obdarzonym niezwykłą pamięcią, bystrym zmysłem estetycznym, wielkimi umiejętnościami w konserwacji malowideł i znajomością wielu języków, dlatego nazywano go „Profesorem”. Jednak z powodu kłopotów w miejscu pracy Fujita został zmuszony do opuszczenia muzeum. Teraz jest handlarzem dzieł sztuki, który sprzedaje obrazy, zarówno autentyczne, jak i fałszywe, po nadzwyczajnych cenach. Jego motto brzmi: „Ten, kto nie ma poczucia estetyki, nie może nie dać się oszukać ze swoich pieniędzy. A będąc oszukanym, można nauczyć się odróżniać oryginał od podróbki”.
Jednak Fujita nie jest złoczyńcą. Naprawdę docenia sztukę i artystów, którzy poświęcili swoje życie na jej tworzenie. Nie jest kimś, kto zarabia na sprzedaży fałszywych obrazów. Czasami bierze obrazy od niegodziwego polityka, dla którego sztuka jest jedynie środkiem wymiany łapówek. Czasami podejmuje próby renowacji zniszczonych obrazów. Czytelnicy polubili go za pasję i prawdziwą miłość do sztuki. Często dotyka życia tych, których spotyka, a ludzie wbrew sobie go pociągają.
W 1996 roku Gallery Fake otrzymało nagrodę Shogakukan Manga Award.